Adam Mickiewicz
Adam Mickiewicz, Dziady, Dziadów części III Ustęp, Droga do Rosji ...
Po śniegu, coraz ku dzikszej krainie
Leci kibitka jako wiatr w pustynie;
Oko, PtakI oczy moje jako dwa sokoły
Nad oceanem nieprzejrzanym krążą,
5
Porwane burzą, do lądu nie zdążą,
A widzą obce pod sobą żywioły,
Nie mają kędy spocząć, skrzydła zwinąć,
W dół patrzą, czując, że tam muszą zginąć.
(Adam Mickiewicz, Dziady Część III , Dzieła Tom III str.265
Spółdzielnia Wydawnicza Czytelnik Warszawa 1995)
Spółdzielnia Wydawnicza Czytelnik Warszawa 1995)
PRO MEMORIA
Czemu jestem tutaj, a nie tam?
( tak blisko, kilka minut..)
..
Pokusa była była ogromna,
( wracała kilka razy..)
żeby wędrować..
(....)
PRO MEMORIA
9064 19:42...
9065 19;42
9066 19;42
9067 19;45..
9068 19;45
9069 19;47...
9070 19;47
9071 19;48
9072 19;49...
9073
9074
9075
9076
9077
9078
9079
9080
9081
9082
9083 19;49
9084 19:51...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz